Sprookje van onzichtbaarheid

Sprookje van onzichtbaarheid… Kerst 2015… een korte blog dit keer of eigenlijk meer een kerstwens. Want te midden van ons vaak zo overvolle bestaan wil ik jullie allemaal fijne feestdagen wensen en een inspirerend, gezond en gelukkig nieuw jaar! Met hopelijk ook tijd voor momenten van onzichtbaarheid en een gezonde dosis radiostilte. Want juist daar…

De naam van je kind

De naam van je kind Soms voel je je als mens zo ontzettend machteloos. Zeker na de waanzin van de recentelijke aanslagen in Parijs. Dan wil je zo graag wat doen, je verzetten, een tegengeluid laten horen, maar hoe? Woorden zijn mijn grote liefde, maar af en toe ook mijn wapens, zeker nu.   De…

Ik ben een dichter…

Ik ben een dichter… Wat was het een mooi en ontroerend moment toen afgelopen vrijdag een vrachtwagen uit Tsjechië een pallet vol dromen bij mij thuis kwam afleveren. Ik mis je in alle kleuren is eindelijk geboren en ik ben er ontzettend blij mee. Heel bijzonder was het ook om gisteravond – tijdens de herdenking…

Een droom komt uit

Ik mis je in alle kleuren Een droom komt uit! Binnenkort verschijnt dan toch eindelijk mijn eerste gedichtenbundel. Een mij nu al heel dierbaar boek, met persoonlijke gedichten over afscheid en verlies. Geschreven voor kinderen, jongeren en volwassenen. Mensen die soms heel dicht bij mij stonden, maar ook mensen die ik zelf niet kende, maar…

Beppesizzers

Voor twee zussen, die samen een weekend lang jeugdherinneringen hebben opgehaald in een klein dorp in Friesland, waar zij als kinderen logeerden bij Pake en Beppe. Fragment uit “Beppesizzers” ….dorpje van vergeten klompjes kletterend op oude grond knikkers rollen terug naar vroeger toen daar de bakkerij nog stond…………

Tweebenig

Een originele terugblik van een voetbalclub op een mooi seizoen voor jeugdspelers en hun ouders. Een heel andere uitdaging, maar erg leuk om te doen. Fragment uit : “Tweebenig” “….Het spel gespeeld, het eindsignaal klinkt na over de velden de aftrap voor een zomer lang van luie voetbalhelden Zeven weken buitenspel geen bal, geen voetbalschoen…

Voor de liefste mensen in mijn leven

Een vrouw die 50 werd stuurde in vertrouwen haar levensverhaal om het te laten vertalen in een gedicht. Het werden negentig coupletten. Tijdens een etentje met haar naaste familie heeft zij het voorgelezen, voor elk van hen een paar speciale woorden. Kwetsbaar, eerlijk en ontroerend. Eén van de mooiste opdrachten tot nu toe. Fragment uit…

Even stil…

Even stil… Wat me altijd zo ontroert op 4 mei, is de gedachte dat – samen met mij – miljoenen mensen tegelijkertijd even stoppen, even hun werk, gedachten en gedoe neerleggen en even stilstaan bij ons leven in vrijheid. Even… Als een massaal zwijgend monument voor zo ontzettend veel anderen in deze wereld, waarvoor dit…